Acı ve Ötesi

Bu yazının parçası

Öyle bir his ki bahsetmek istediğim, sanki kalbiniz dikenle kaplı bir kafeste ve her atışında batıyor. "Atmasın artık dayanamıyorum!" diyorsun. "Bu hayat, bu acı bitsin artık."

Ama dayanıyorsun, kaçamıyorsun yaşamaktan. Bu sefer de kafes daralıyor.

 Biri almış avucunun içine kalbini var gücüyle sıkıyor. Bıraksın artık diye ellerinle ulaşmaya çalıştıkça daha da derinleşiyor acı. Derinlere indikçe de nefes alamıyor yutkunamıyorsun. Boğazın öyle düğümlenmiş ki miden açlıktan yapışsa bile bir şey geçmiyor.

Dışarıdan bakınca anlaşılmasın diye takındığın tavırla arandaki mesafe, git gide artıyor. İçmek istiyorsun, çünkü kendinden bu kadar uzak yaşamak dayanılmaz oluyor. içince oturup hıçkıra hıçkıra ağlayamasanda, bir kaç damla göz yaşının akmasına izin veriyorsun. Haykıramıyor, bağıramıyorsun belki ama gözlerinle kusuyorsun öfkeni, kırıp dökemesende etrafı, şişeyi sertçe vuruyorsun masaya.
Görüyorsun ki yeterince içip daha fazla kendin olmaya bile cesaretin yok.

Kızgınlığın kime bilmiyorsun belki ama, her şey insana dair bunu biliyorsun. Suçlu yok.
Peki neden bu öfke, bu kızgınlık kime? Kendime mi? Cevap yok.

Arada bir şey oluyor seni hazırlıksız yakalayan. Gırtlağına biri sopayla vurmuş gibi kalıyorsun. Öylece, taş gibi. Her şeyi taşıran bu son damla, bazen bir haber oluyor -küçük, masum bir çocuğun hayattan koparılışının-. Bazen de kendini başkaları için feda eden, halkın içinden birinin hikayesi. Ya da fark ediyorsun büyük bir acıyla, o dünyanın en güzel gözleri sana bakmıyor artık...

Yorumlar

Yorum Gönder

Peki ya sence?

Bu blogdaki popüler yayınlar

Pulsar 200ns ile uzun yol tecrübesi (Eskişehir - Muğla 1400 km)

Resim
Akyaka - Çınarlı Plajı Bu yaz tatil planlarını çok geç yaptık. İki gün öncesinde nereye gideceğimizi bile bilmiyorduk. Karar verdiğimiz tek şey Motorla ilk uzun yol tecrübem olacağı ve kız arkadaşımla gideceğim için Torosları aşmamaktı. Bu yüzden Çeşme - Ilıca ve Sarımsaklı taraflarına gitmeye karar verdik. Ama yılın bu vaktinde özellikle Sarımsaklının denizinin soğuk olduğu bilgisini alınca motorcu bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine Muğla'ya rotamızı çevirdik. Motor bakımı ve tatil planlarını son iki güne sıkıştırdım. Pulsar 200 ns kullananlar bilirler ki orijinal lastikler güven vermiyor. Yaklaşık iki hafta önce rosso II leri sipariş verdim. Ama yetişmedi. Lastikleri son ana kadar bekledim servis kapanınca yağını da değiştirmeden yola çıktım. Sadece motoru yıkatıp zincir temizliğini ve yağlamasını yaptım. İyi ki önceden ön cam, arka bagaj taktırmış ve yan çantaları almışım. Tecrübem; motor yağı değişimi ve zincir bakımı hariç diğer bütün bakımları ve eklentileri erken yaptırm...
Devamı

Evde terapi: Kum torbası

Resim
Günlük hayatın içindeki sinir, stres, öfke gibi durumlardan kurtulmanın yolunu mu arıyorsunuz? Bizzat uyguladığım ve işe yaradığını tecrübe ettiğim bir araçtan bahsedeceğim: Kum torbası. Öfkeyi içeri atmanın çok çeşitli sıkıntılara yol açabileceğini biliyoruz. Ciltteki problemlerden, kiloya (gizli öfkeden kaynaklanan çiğneme isteği) kadar bazı fiziksel sorunlarımızın sebebi olabiliyor. Psikoterapi seanslarında  derindeki öfkeyi ortaya çıkarmak ve atmak için bağırarak yastıklara vurulur.  Bu yöntemde dikkat edilen nokta: Kendine ve vurduğun şeye (madde bile olsa) zarar vermemek. Spordan, psikolojik destek olarak faydalanmaya askerde başladım. Şafağımın sayılamayacak kadar çok olduğu bir gündü ve kantinin girişindeki afiş dikkatimi çekti. "Spor yapmak stresi azaltır" diyordu. Bunun üzerine her fırsatta spor yaptım ve hem fiziksel hem de psikolojik olarak çok faydasını gördüm. Kickboks ya da boks antrenmanlarına katılmak iyi bir şey olsa da ihtiyaç duyduğumuz her an an...
Devamı

Bir Osho Belgeseli: Wild Wild Country

Resim
Bir zamanlar vahşi batıda geçen ilginç bir öyküden bahsedeceğim. Uzun zamandır içimde böyle bir heyecan ve yazma isteği duymamıştım. Beni bu kadar heyecanlandıran şey ise bir belgesel. "Wild Wild Country" isimli bu yapıt sadece Osho'nun hayatını anlatan bir belgesel değil. O ve takipçilerinin hayata bakışını, Amerika macerası vasıtasıyla aktarıyor. Bütün hayatını konu almak yerine, bir kesiti böylesine derin ele alınca, olayların içine giriyor ve bu maceraya siz de katılıyorsunuz. İzlemeden önce scientology belgeseli gibi bir yapım olacağını düşünmüştüm. Going Clear: Scientology & the Prison of Belief (2015) belgeselini izlemeyenlere kesinlikle öneririm. Ama bu beklentilerimin çok ötesinde çıktı. Altı bölümlük bir belgeseli hayatta izlemem ama şöyle  bir bakayım diye başladıktan sonra, ilk bölümü bitirmiş ve gecenin yarısında heyecandan bütün uykum kaçmış şekilde kalmıştım. Kurgu o kadar sağlam ki "Lost" izler gibi bir sonraki bölümde neler olacağını m...
Devamı